Uykuya yeniliyor zihnimin fırtınaları. Açamıyorum gözlerimi. Ellerim çağlıyor sana doğru. Eski sigara tiryakileri gibi… Elim varmıyor ellerine. Alışkanlıklar yeniliyor gerçeklere. Sus pus oluyorum karşında. Karşında olduğuma bakma sen, gözlerine bakmak için o. Aynı saftayız aslında. Tüm dünya karşımızda… Hadi kapat gözlerini şimdi dünyaya. Bir bana yenil eski günlerdeki gibi bir de uykuya…
Vakit karanlık, vakit az kaldı ağarmasına… Yüzümde korkusu var doğacak günün. Yine aydınlık olacak hava, yine ayık olacak aklım. Bir varım bir yokum. Bir sokak arasına sığınıyorum. Çakır keyif karanlığıma doğuyorsun apansız. Gözlerini seçemiyorum ama bakışların… Bakışların delip geçiyor varlığımı. Depremler oluyor bir yerlerde. Ölmek gibi bu kalp sarsıntısı. Durmasından ölmeye varım da Çarpmasından ölmek bir başka.
Gece hüzünlü sevişmelere gebeydi. Karanlığa gizlenmeyi bekliyordu, ahlaksız aşk kırıntıları… Bakışlarını örtünsem çıplaklığıma ve geceyi giyinsen tiril tiril. Ürpersem yelinle. Lacivert olsak bir tenhada, geceye karışsak. Yeniden doğsak seher vaktinde öpüşerek.
Akıp gecenin boynundan, süzülüyorum omuzlarına… Tuzumu bırakıyorum ruhuna, tadım kalsın diye hislerinde. Saf halimle giriyorum koynuna. Uyku dediğin sancılı gecelerin uyuşturucusu. Yalnız kalıyorum yanında, varlığına inat. Sebebimsin belki de ama inkar ediyorum… Geçiyorum senden. Ardımda sen, ardımda ben, ardımda aşk… Ne kaldı benden geriye?
Sırtını dönüp gitmek zor, kalıp yüzleşmeye mecalin yok. Gecenin bir yarısı, sabaha daha çok var. Uyku gözlerinin uzak sevgilisi, kavuşmaya daha çok var.
 |
Yazar: Tümer Yıldırım | |
|---|---|---|
| E-Posta: yildirim.tumer@gmail.com |
Yorum Yok