Dinlediğim şarkıları, şiirleri duyup, bu içli adama el vermiyordun
Tamamen şahsiyetsiz ve edilgen bir duruşla
Ve ada vapuru güneşe doğru yöneliyordu
Yine ’de senden beklenen hamle gelmiyordu
Ki ada vapuru artık İstanbul yolundaydı
Ben ise içinde lavanta tarlaları olan bir sahneden
Kendime mafyavari roller biçiyordum
Aslında biçmekte denmez, beğeniyordum
Sen ise onu beğenmiyordun, o seni, şu bunu
Fakat farklı algılanıyordun son Dua’ da
Amen, âmin derken aman oluyordu işte
Tüm rahatsızlığın evrene kör bir ışık gibi yansıyordu
Oysaki ben rahatıma çok düşkündüm
Bir çay demlesem, iki ölçü rakı koysam sen oluyordun
Sonra, Sonrası boş bir sokak işte
Yine Hayaletsin, yine müstesna, yine
EL Arte
Yorum Yok