Alobar ve Kudra

Ben ölünce

Ağlamasın kimse arkamdan

Annem ’den başka

Önce Kant’a sonra Descartes’a emanet ettiğim

Çocuklarımın yüzleri solmasın

Kuşlar şarkı söylesin, çiçekler uçsun

Ben ölünce,

Güzel şeyler olsun artık hepiniz için

Bahar Şubat’ta gelsin mesela

Yaz Aralık’ta bitsin

Söylensin türküler, şarkılar

En güzel şiirler okunsun

Bir gün bedava olsun tüm Lunaparklar

Hepiniz için

Ben ölünce,

Hiç kimse artık dilenmesin

Herkesin olsun bol parası, yanında manitası, biraz da fiyakası

Kanmasın hiç kimse, kimsenin gerçek gözyaşına, sahte gülüşüne

Ya da hayatta duruşuna, hatta durur gibi yapışına

Çınlatsın kâh Eminönü’nden kâh Karaköy’den vapur sirenleri ortalığı

Vurdumduymaz olsun her zaman ki gibi mal sahibi

Ama azıcıkta mal müdürü olsun, unvan alsın yani

Almayıp ta bana mı sormuş?

Hiç hatırlamıyorum!

Hiçliğe erecekler ersin

Ermeyenlerin de Pan taksiratını affetsin

Ben ölünce,

Alobar’la Kudra sonsuza kadar sevişsin.

El Arte

Not: Alobar ve Kudra yazar Tom Robbins’in Parfümün Dansı adlı kitabından alıntı iki karakterdir.