Matmazel

Bir yeşilin ucu senin gözlerin,

gölgesinin ormanından doğuran kuş sürülerini.

İstanbullu bir aşık, heves dolu bir kadeh sabahlara kadar.

Sende ısrar ediyorum matmazel.

Kimseyi umursamadan kalıp gidebilir şimdi bir kadın.

Bir adam dört mermi tıkar terkedilen boşluğuna.

Ben şöyle bir bakıyorum ve seninle her şeye vardım diyorum.

Gel Aksaray’a gidelim, oturalım bir eski zaman bahçesine.

Çirkin bir garson güneşin altında, kocaman burnu Üsküdar.

Elinde bavulu bir adam, vapur dönen uzaklardan.

Masamız tahta, çayımız Osman.

İkindi üstü seninle denize bakmalar hepsinden iyidir.

Sende ısrar ediyorum matmazel.

Şimdi akşam rüzgarlanıyor saçlarında.

İlk aklımıza gelenler hep ayıp şeyler.

Ellerin cesur, belinde ismimin -e hali dövülü,

kanar denize kadar büyüyen gözlerinde.

Üstelik bunlar yüzündeki gözlerin,

ilk tanıştığımız gözlerin matmazel.

Yağmur sırtımızı kesen üç deniz şimdi,

üç üzüm tanesi kadehimizde.

Kuşları sayıklayan bir sandalda kaldı ceketim,

her şeyi bırakıyorum matmazel.

Sende ısrar ediyorum.

Bay C