Bir Cuma akşamını serdim yere…
Üzerine yatıp, göğü karartmaya karar verdim.
Bir anda..
Bana amade bir günmüş gibi…
Ben olmasam olmayacak gibi..
Açık mavi…
Beyazlar dolaşıyor arada…
Zaman geçiyor..
Farketmeden..
Koyulaşıyor gitgide…
Gri bir damla karışmış gibi..
Ve gitgide kararıyor..
Huzurla..
Ve işte onlar…
Yıldızlar..
Tepede yine..
Göz kırpıyor..
Sağdaki her zamanki ihtişamıyla parlıyor..
Soldaki kayarken göz kırpıyor..
Ve o hep tek başına kocaman olan yıldız.
Sana ait olduğuna inandığım.
Yine orada işte…
Gözlerimi ayırmam ne mümkün..
Mırıldanıyorum içimden..
Gel diyorum, uçalım.. Gidelim taa ilerdeki gözükmeyen gezegene..
Olmadı kalalım havada..
Turgut Uyar boşuna dememiştir.
O yere gidelim..
Göğe bakma durağına..
Hüzün kovan kuşları bir yandan…
Dağıtsın tüm karanlık bulutları…
Yıldızlar parlasın sadece..
Kal bu gece..
Her gece..
Öyle sevelim ki…
Ne sen bana Mecnun ol..
Ne ben sana Leyla..
Olmayalım efsane..
Kalsin dağlar yerinde..
Kimse ölmesin..
Bir ömür beraber..
Gözlerimiz dolu dolu bakalım birbirimize…
Açmayayım gözlerimi şimdi..
Görmeyeyim ayrılışımızı..
Bırak yanmasın canımız…
Bırak kalsın düşlerim yerinde..
M.Puder
Yorum Yok