İki olmak için sevdiğimiz
Üç olmak için seviştiğimiz zamanlardı
Gelip geçen alkol, delip geçen iktidar sarhoşlukları vardı
Bir suç uydurulana kadar da hepimiz masumduk
Ve tabi ki yaşlandığımız histeydik!
Sanki birisinde mahsur kalmış köhne bir çapanın ucunda
En derinde duran şeyin, en son yukarıya çıktığına Sezar gibi şaşırarak
Onların fikirleriyle polemiğe girip
Farklı gözlerden aynı gözyaşını akıttık durduk
Hayat denilen olgunun farkına vardığımızda ise, yalnızdık
Aslında yalnızlığı Boyacıköy’de bırakmamış mıydık?
Yalnızlar kendi aralarında bile ikiye ayrılamazlardı
Herkesin bildiğinin, çok sonra farkına vardık.
El Arte
1 Yorum
??