bir dünya düşle sevgilim
bir ağacın kovuğunda uyandığın mutlu çocuklarla
gölgesinde yaprak hışırtılarının
saçlarında ilkbahar rüzgarı
istanbul’u arkanda bırakıp
hıncahınç kalabalığı
güldüğün
mutlu olduğun
perdeler çekmediğin güneş pencerende
ırmaklar bir hışırtı ellerinde
en büyük kötülüğün dağlardan geldiği
sel
fırtına
ve çığ
savaşmadığımız insanoğluyla
kırk kilitli kapılar vurulmayan buğday ambarı
yeşil orman
mavi deniz
ve göğe dokunduğun dağlar
yıldızlar
göktaşları
ay tutulması
bulutlar
bulutlar ve yağmur kapı eşiğinde
yatağında duyduğun bir çıtırtı tahta kuruları
süte kattığın hızır mayası
çiçekler sofranda reçel
merhem ve sabun
koynumdaki çiçek bahçem
bir dünya lazım bize
bir başkasının gürültüsüne ait olmadığımız
Kamarot
Yorum Yok