Günaydın,
bir şarkıyı ıskalayan dudaklarına,
yeşil düzlüklerine, aklının kır köşelerine.
Sabah vakti bu fikri sen düşürdün cebime,
sen ufaladın avuçlarında sıcak.
Bir kedi yürüyordu ömrümde, iki kuş, kör bıçak.
Bırakma kendini böyle, şimdi akşam olacak.
Bakma,
Sana değil bu yazdıklarım, dökülen bu dudağımdan.
Değil sana ıslığımdaki adın, adındaki imla.
Yalnızlık bir kenti baştan kurmaktır,
ben bunu yapıyorum adeta.
Her sabah yeni bir isim ekliyorum adına,
n’olur kızma.
Şimdi sen o kentin ilk kaldırımlarında,
sol elinde kabuksuz bir yara,
öylece susuyorsun.
N’olur kızma.
Aklımın sabahlarıma iltica ediyorsun.
Bay C
Yorum Yok