Çekiliyorum bu dünyadan sevgilim.
Ağır bir gemi çıkıyor limandan sessiz,
kıpırtısız kıyılara çekiliyorum.
Çekiliyorum gölgeli kendimden, yokluğuma iyi bak.
Yedir içir onu, yün yataklarda yatır, öp.
Sonra bir daha öp.
Kalbim bir avuç kaldı.
Onu da sende bıraktım, çekiliyorum.
Ayırma yanından, cebine koy ısınırsın.
Sende atsın kalanı, fazlasını paylaş çocuklarla.
Sokaklarda dağıt, bir kalp başka ne için atmalı.
Beni bırak, çekiliyorum kıyılara.
Gece oldu mu,
bilirim yıldızlara varmak ister insan.
Ben o yıldızda uysal bir çiçek,
sabahları bekleyeceğim.
Her sabah kendime seni ekleyeceğim.
Ama sen yine de iyi bak yokluğuma.
Öp onu, sonra bir daha.
Şimdi gece yolculuğumun kalabalık sirenlerine karışıyor.
Kapanıyor bahçede akşamsefaları, limana açılan kapılar.
Ben bu kaldırımı önüme düşürdüm yürüyorum,
üstümde ne varsa senden kalandır diyorum.
Ben çıplak doğdum, çıplak yürüdüm.
Yıldızlara emzirtti annem beni bilir misin,
bulutlara sarmaladı.
Bulutlar sevdi beni bilir misin.
Beni bırak, çekileyim dünyadan.
Bilirsin, yıldızlara varmak ister her insan.
Bay C
Yorum Yok