Bir gül hakikat adına bize ne söyleyebilir? Bir gül bize herhangi bir şey hakkında ne söyleyebilir ki esasında?
Güller bize bir şey söylemezler. Güller sadece orada öylece durur. Bizler güle bakıp anlamlar yükleriz aynen başka şeylerde yaptığımız gibi. Kimileri güle bakıp şarkılar, şiirler yazar. Kiminin gözlerinde bir damla yaş olur akar gül. Kiminin çırpınır yüreği güle baktıkça bülbül gibi. Kimine gül rengi şarap içtirir yıldızlı gecelerde. Bazılarına geçip giden ya da hiç kavuşulamayan sevgilileri anlatırken gül, kimine de yeni başlangıçların heyecanını hatırlatır. Bazıları Muhammed’i ve İsa’yı görür gülde, bazılarıysa masaya hafifçe kadehini vurup yudumlar rakısını “bağ-ı hüsnûn o güzel gülleri soldu” şarkısını dinlerken. Güller bize hiçbir şey söylemezler.
Peki nedir gülü gül yapan? Gerçekten özü varlığından önce mi gelir güllerin? Rengi sadece elektromanyetik alanda yayılan belirli bir dalga boyunun gözlerimize çarptığında oluşturduğu etkinin beynimize yine fiziksel ve kimyasal reaksiyonlar eşliğinde taşınmasından mı ibarettir? Havada dolaşan kokusu sadece belirli bazı kimyasal maddelerin havada uçuşurken burun deliğimizdeki algılayıcılara uğrayıp aynı etkiyi yine kafa tasımızın içindeki birkaç kilogramlık biyolojik ve fiziksel makineye ulaşması mıdır? Ya yaprakları, dikenleri, şekli, kapladığı yer? Bütün bunların çıkarırsak bir gülün özü kalır mı elimizde? Gül bunlardan hangisidir tam olarak? Tüm algılama ve tasarımlama kapasitemizden bağımsız bir gülden nasıl bahsedebiliriz? Gül bunlardan hiçbiri değildir belki. Ya da belki bunların hepsi de güldür. Belki de yoktur orada bir gül, biz ona bakıp anlam verene kadar.
Zihnimizin içinde yarattığımız dünyaya mahkum görünüyoruz. Mutlak bir hakikat arayışı üzerine yapılan tüm denemelerin eninde sonunda takılıp geldi yer burası sanırım. Evet o gül sadece zihnimizdeki tasarımdan ibaret, bunu kabul etmek zorundayız. Görünüşe göre gülün özüne dair hakikate asla erişemeyeceğiz. Ama ne gam, belki de hakikat dediğimiz o bir türlü yakalayamadığımız kelebek gerçekten de öznel ve görecedir. Belki de hepimizin hakikati kendi zihinlerimizin sınırlarıyla çevrilidir. Belki de güller gerçekten hakikate dair bir şey söylemezler bize. Ama belki biz gülü algılayan zihinlerimize dönerek hakikate dair bir taş daha atabiliriz kuyuya.
“Güller ve hayaller
İsimler ve resimler silinir
Aşklar da bir gün eskir ”
Ezginin Günlüğü / Aşklar Eskir 1998
Sisifos
Yorum Yok