Ardında

zamanı geldi diyor usulca

ve boşalıyor zembereği olanların

dökülüyor ortaya geldiklerim gittiklerim

biriktirip ittiklerim

kalanın boşluğu gecikmiş bir kış mevsimi şimdi

zaman da soğuk bir silah oluveriyor böylece

ben kendim dediğime düşürdüm tetiği abiler

işte bunlar ellerimdir

bunlar harcanmamış gözyaşlarım

söyleyemediklerim, söyleyip de duyuramadıklarım buradalar işte

hepsini toplasam, yola çıkılan bir sabah kadardırlar

şimdi benden geriye kalan az kullanılmış bir ömür

onu da bırakıyorum işte buraya

pırıltısız sözcükler, hiç ekemediğim çiçekler

bir sardunyaya söz vermişliğim var benim

güvercin yemlemişliğim bahçelerde

karaciğeri yağlı, kara geceleri meşhur bir ömür bu

onu da bırakıyorum işte buraya

söyleyemediklerim,

söyleyip de duyuramadıklarım masalarda

soğuk bir silah oluyor

ve tekrar

ve yeniden

ve kendime düşürüyorum tetiği

o sardunya bahçe de eğdi boynunu şimdi

		Yazar: Tolga Ayyıldız
		E-Posta: tolga.ayyildiz@gmail.com